Nitcoqo vitcnoqo nema —
Z’javylosja i znyklo.
Bujalo lito — i zyma.
Vxe ne povernec — prykro.

Dni, misjatsi i pory roku
V krynytsju tcasu mulom osidajutj.
Ta dotcekavcysj svoqo stroku,
Z povtorennjam kruxljajutj,

Bo voskresajutj znov.
Kintsja ne majutj,
Hotca j vmyrajutj…
…TCy tcujec Boqa zov?