299 Latin_25
Ne toj vxe sluh, zqasaje zir,
Zubiv ctcorazu mencaje.
Prypynene dolannja qir,
Dniv povnota sebe zavercuje.
Kepkuje molodj, zdajetjsja jij,
Stari starymy j narodylysj,
CTCob zalycalysja v xurbi svojij,
A pomix nymy veselylysj.
Vesela staristj — takox skarb,
JAkctco vid junosti cukaty.
V mozajikah riznomanitnyh farb
NajvaxlyvIcyj rebus rozqadaty.